Castel Sant Angelo

Oorspronkelijk was dit monument gebouwd als een grafmonument en mausoleum voor en door keizer Hadrianus en zijn familie in 136 net buiten de toenmalige stadsmuren. Tot keizer Caracalla werd het nog gebruikt om de keizers en hun familie te begraven. Door de plaatsing van een groot engelenbeeld op de top, van aarstengel Michaël, kreeg het de naam "Castel Sant Angelo". Volgens de legende verscheen de engel in 590 terwijl de pest in de stad heerste. De engels stak zijn zwaard in de schede als een teken dat de strijd tegen de ziekte over was. Oorspronkelijk was dit gebouw helemaal bekleed met marmer en versierd met een groot aantal beelden. Deze zijn echter allemaal verdwenen. In de 3de eeuw werd dit gebouw een in een vesting veranderd door Aurelius, die het inpaste in zijn stadsommuring. In de 6de eeuw namen de Pausen hun intrek in het kasteel. In de loop de eeuwen werden er steeds meer versterkingen aangebracht. In de 11de eeuw werd de toren toegevoegd. Het heeft ook een ondergrondse verbinding met het Vaticaan, aangelegd in 1277, de passetto genoemd. Na het Colosseum is dit het grootste gebouw van het oude Rome. Vandaag is het een museum dat een grote wapencollectie bezit. Alle ruimtes, van het gevang tot de vertrekken van de Paus kunnen bezocht worden.

Castel Sant Angelo, van grafmonument tot burcht voor de Paus.